Στα 227 εκατομμύρια νέους ασθενείς δεν περιλαμβάνονται τα παιδιά και οι έφηβοι που θα εμφανίσουν διαβήτη.
Για τον λόγο αυτό, η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα εκπέμπει σήμα κινδύνου, προκειμένου να μπει «φρένο» στο διαβήτη, που απειλεί να εξελιχθεί σε ενεργό ηφαίστειο .
ΟΙ ΠΑΣΧΟΝΤΕΣ
«Το πρόβλημα είναι ιδιαίτερα σοβαρό και θα πρέπει άμεσα να ληφθούν μέτρα, καθώς στη χώρα μας το 10,9 (πάνω από 1.100.000) των συμπολιτών μας πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη, ενώ η Ελλάδα είναι πρωταθλήτρια στην παιδική παχυσαρκία», τόνισε η κ Ασημίνα Μητράκου, Αν. Καθηγήτρια ΕΚΠΑ, υπεύθυνη στη Μονάδα Σακχαρώδη Διαβήτη-Μεταβολισμού, του Νοσοκομείου Αλεξάνδρα, μιλώντας σε διάλεξη του Ινστιτούτου Δημόσιας Υγείας του Αμερικανικού Κολλεγίου Ελλάδος με θέμα «Πρόληψη του Σακχαρώδους Διαβήτη».
Ο διαβήτης δεν είναι ήπια νόσος, καθώς σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε η κ Μητράκου, ευθύνεται για το 80% των θανάτων από καρδιαγγειακά νοσήματα. Μαζί με τα καρδιαγγειακά νοσήματα και τον καρκίνο ευθύνεται για το 63% των θανάτων που προκαλούν οι μη μεταδιδόμενες ασθένειες και επιβαρύνουν την εθνική οικονομία, ιδιαίτερα σε χώρες χαμηλού ή μεσαίου εισοδήματος.
- Συγκεκριμένα ο σακχαρώδης διαβήτης ευθύνεται για:
>Τη διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια (Συχνότερη αιτία τύφλωσης σε παραγωγικούς ενήλικες)
>Τη διαβητική νεφροπάθεια (Συχνότερη αιτία Νεφρικής Ανεπάρκειας τελικού σταδίου)
> Την κατά 2 με 4 φορές αύξηση της καρδιαγγειακής νοσηρότητας και των εγκεφαλικών επεισοδίων
>Τα καρδιαγγειακά νοσήματα (8/10 διαβητικών ατόμων πεθαίνουν από καρδιακή ανακοπή)
>Τη διαβητική νευροπάθεια (Κυριότερη αιτία ακρωτηριασμού, μετά τα ατυχήματα-τραυματισμούς)
Εθνικό σχέδιο πρόληψης
«Η πρόληψη του διαβήτη απαιτεί συνεργασίες, καθώς δεν αποτελεί μόνο προσωπικό πρόβλημα, αλλά ένα κοινωνικό πρόβλημα υγείας», τόνισε χαρακτηριστικά η κ. Μητράκου και πρόσθεσε: «Η πρόληψη του διαβήτη για να είναι αποτελεσματική απαιτεί την ενεργοποίηση της Πολιτείας με Εθνικό Σχέδιο Δράσης».
Οπως εξήγησε η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών, το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την πρόληψη της εμφάνισης του ΣΔτ2, απαιτεί την κατάλληλη ανάπτυξη σύγχρονων υποδομών και υπηρεσιών που θα συμβάλλουν:
Στην ουσιαστική ενημέρωση, καθώς και στη συστηματική προβολή και καθιέρωση κοινωνικών προτύπων που αφορούν στις διατροφικές συνήθειες και στη σωματική δραστηριότητα (άσκηση),
Στον τακτικό έλεγχο και την παρακολούθηση ευπαθών ομάδων του πληθυσμού.
Και αυτό, γιατί σύμφωνα με επιστημονικά στατιστικά στοιχεία η αύξηση της συχνότητας του διαβήτη οφείλεται σε πολιτιστικές αλλαγές και πολιτικές που ξεφεύγουν από τα όρια του τομέα της υγείας.
ΠΡΟΔΙΑΒΗΤΗΣ
Επίσης τα άτομα με προδιαβήτη θα πρέπει να γνωρίζουν τα οφέλη της μέτριας απώλειας βάρους και της συστηματικής άσκησης. Η ετήσια ιατρική τους παρακολούθηση θεωρείται σημαντική για την επιτυχία τους να καθυστερήσουν την εκδήλωση του διαβήτη. Στα άτομα αυτά απαιτείται παράλληλη θεραπευτική αγωγή για τους συνυπάρχοντες παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου (π.χ. κάπνισμα, αρτηριακή υπέρταση, δυσλιπιδαιμία).
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, έλεγχο θα πρέπει να κάνουν:
1. Ολα τα άτομα ηλικίας άνω των 45 χρόνων, ιδιαίτερα με BMI >25 kg/m2*, και εάν δεν διαγνωσθεί παθολογική δοκιμασία τότε να ελέγχονται ανά τριετία,
2. Ατομα υπέρβαρα (BMI> 25 kg/m2*) -ο έλεγχος αρχίζει σε νεαρή ηλικία και επαναλαμβάνεται συχνά- που έχουν κι επιπλέον παράγοντες κινδύνου, όπως:
Δεν ασκούνται
>Εχουν συγγενή πρώτου βαθμού με ΣΔ2
>Ανήκουν σε εθνικότητα με υψηλό κίνδυνο
>Γυναίκες που έχουν γεννήσει βρέφος >4,5 κιλά ή έχουν διαγνωσθεί με διαβήτη κύησης.
>Αρτηριακή υπέρταση(140/90 mmHg)
>HDL χοληστερόλη 250 mg/dl
>Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών
>Κλινικές εκδηλώσεις αντίστασης στην ινσουλίνη (π.χ. PCOS ή acanthosis nigricans)
>Ιστορικό Καρδιαγγειακής Νόσου
Παράγοντες κινδύνου για εμφάνιση διαβήτη
Οι παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση διαβήτη έχουν ταξινομηθεί σε δυο κατηγορίες. Στην κατηγορία των τροποποιήσιμων και μη τροποποιήσιμων.
Η πρώτη κατηγορία περιλαμβάνει:
>Παχυσαρκία
>Διατροφή (περιεκτικότητα σε λιπαρά, ίνες)
>Καθιστική ζωή
>Υψηλή αρτηριακή πίεση / χοληστερόλη
>Κοινωνικό-οικονομικό επίπεδο
>Απνοια του ύπνου
Στη δεύτερη κατηγορία ανήκουν:
>Εθνικότητα
>Ηλικία
>Οικογενειακό ιστορικό
>Ιστορικό διαβήτη κύησης
Σακχαρώδης διαβήτης στην Ελλάδα
Σύμφωνα με την Εθνική Μελέτη Νοσηρότητας και Παραγόντων Κινδύνου σε αντιπροσωπευτικό δείγμα 6.000 ενηλίκων, ο επιπολασμός βρέθηκε μεταξύ 10,9% και 12,3%. Το ποσοστό αδιάγνωστου διαβήτη ήταν 2,8%, ενώ από τους διαβητικούς το 20,4% δεν γνωρίζει ότι έχει διαβήτη και ανάμεσα σε αυτούς που λαμβάνουν θεραπεία, το 30% έχει αρρύθμιστο διαβήτη.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου