Ο κόπος του κοσμάκη


Ξέρεις, οι εποχές κρίσης εκτός από το να μας συνθλίβουν, έχουν και την ιδιότητα του να μας δίνουν μαθήματα για ανθρώπους και καταστάσεις.
Όταν καλείσαι να συμπεριφερθείς πολιτισμένα σε καταστάσεις εκ φύσεως ανισόρροπες, φαίνεται η αξιοπρέπειά σου.
Δεν σε φτιάχνει το κοστούμι, δεν σε φτιάχνει το πτυχίο, ούτε η selfie στο facebook.
Στη συμπεριφορά σου όταν έχεις το ελεύθερο να δράσεις σε συνθήκες αναρχίας, αντικατοπτρίζονται η ηθική και η ανθρωπιά σου.
Αυτό έχουν πάθει οι «μεγαλοεπιχειρηματίες» που εκμεταλλεύονται τον κόπο του κοσμάκη όλο και περισσότερο, με πρόφαση το κλισέ «έχουμε κρίση», «δεν κάναμε συμφωνία», «έκανες εθελοντισμό, ο εθελοντισμός είναι απαραίτητο κομμάτι της εξέλιξής σου», «πρακτική ήταν βρε κουτό!».
Τους κοιτάζεις. Τους περιεργάζεσαι. Σκέφτεσαι «Τώρα αυτός έχει καταλάβει ότι δεν θα του περάσει, ή νομίζει ότι μπορεί να με κοροϊδέψει;».
Μην τους υποτιμάς τους νέους, «κύριε».
Οι νέοι ξέρουν, βλέπουν.
Το παλεύουν όμως ακόμα γιατί ελπίζουν μια μέρα να βρουν εκείνον τον εργοδότη που θα θεωρεί δεδομένα αυτά για τα οποία κάποιοι κάποτε πάλεψαν.
Που δεν θα γελά όταν λες τη λέξη «ένσημα».
Ξέρεις τώρα, ένσημα για γιατρό, όχι για να μη σε πιάσουν και φας πρόστιμο.
Η γιαγιά μου ζούσε καλύτερα από μένα.
Συζητούσαμε για τότε που καλλιεργούσε για να φάει. Που έφτιαχνε κούκλες από νήμα και πετσέτες. Που δούλευε για την οικογένειά της.
Εμείς εδώ βλέπουμε αξίες να καρακερματίζονται,ανθρώπους να δείχνουν ένα τερατώδες πρόσωπο και το ψυγείο με ένα κουτάκι γάλα ληγμένο και πέντε μπισκότα.
Κοίταξε να δεις κύριε εργοδότη. Μόνο εργοδότης δεν είσαι. Για σένα δεν θα δουλέψω.
Πωλούνται οι υπηρεσίες δε χαρίζονται.
Να εργάζεσαι μόνο για εκείνον που θα σου δώσει σε ένα πακέτο:  ένσημα, βασικό μισθό και επαγγελματισμό.
Μ’ακούς;
Αλλιώς φύγε.
Δεν υπάρχει πια Ελλάδα.
Την έφαγαν όσοι δεν σεβάστηκαν όταν τους δόθηκε περιθώριο να μη σεβαστούν.
Κούρασαν τον νέο του ρούφηξαν την όρεξη για δουλειά.
Ποιος δουλεύει χωρίς λεφτά;
Δεν θα έπρεπε αυτά να απαγορεύονται;
Σηκώστε χέρι όσοι παρέχετε υπηρεσίες δωρεάν,  δεν έχετε ασφάλιση, σας βρίζει ένας τύπος από το πρωί ως το βράδυ ΓΙΑΤΙ ΜΠΟΡΕΙ.
Ως πότε;
Και ξέρεις τι είναι ακόμα πιο θλιβερό;
Ότι τα ίδια αυτά πρόσωπα, γιόρτασαν την εργατική Πρωτομαγιά προχθές,  με το prestige του αγωνιστή.
Ενώ στις 3 Μαΐου, αρνήθηκαν να πληρώσουν όποιον εργάστηκε σκληρά για αυτούς και την τσέπη τους.
Πρόσφατα, κορίτσι δούλευε ως «δοκιμαστική» για ένα μήνα, χωρίς τελικά να την προσλάβουν.
Δεν πάει καιρός που «αφεντικό» είπε σε εργαζόμενη γραφείου να πάει εκτός ωραρίου στο supermarket και να του στρώσει και το κρεβάτι.
Φέτος το χειμώνα τουρτούριζαν δυο άτομα δουλεύοντας 8 ώρες χωρίς θέρμανση- α,και χωρίς ένσημα.
Μαθητές ΙΕΚ στην Πάτρα στήριξαν το site επιχειρηματία- ο οποίος τους ζήτησε να κάνουν copy-paste την ειδησεογραφία άλλων σελίδων- και στο τέλος , αφού του έφεραν χορηγούς , τους είπε «δεν κάναμε συμφωνία, τι, θέλετε και λεφτά;».
Ρώτα τον διπλανό σου στο τρένο, σίγουρα θα έχει μια τέτοια ιστορία να σου πει.

ΣΤΑΜΑΤΙΑ ΚΑΛΛΙΒΩΚΑ

Σχόλια