Η Ηλέκτρα Κούβελα είναι 42 ετών. Οταν κάθεσαι απέναντί της, κανένα σημάδι δεν την προδίδει.
Πριν από έξι μήνες έμαθε πως έχει καρκίνο στον μαστό. Με γενναιότητα και χωρίς δεύτερη σκέψη πήρε την απόφαση για διπλή μαστεκτομή. Η Λέτα, όπως την φωνάζουν οι φίλοι της, ξεδιπλώνει στη «ΠτΔ» την περιπέτειά της, αφού έχει ολοκληρώσει οκτώ χημειοθεραπείες και ετοιμάζεται για το χειρουργείο. Μας καθηλώνει με το θάρρος και την αισοδοξία της. Αλλά κυρίως περνά ένα δυνατό μήνυμα για να σβήσει ο φόβος και να αποδομηθούν τα ταμπού που γεννά ο καρκίνος.
Μία συζήτηση με την ΔΩΡΑ ΚΡΙΜΠΑ
Πώς ξεκινά η ιστορία σου;
Ενα βράδυ ψηλάφησα το στήθος μου και διαπίστωσα πως είχα ένα εξόγκωμα. Δεν πήγαινε το μυαλό μου στο κακό. Ελεγα θα είναι κύστη. Εκείνες τις ημέρες έτυχε να συναντηθώ με μία γιατρό που μου σύστησε απεικονιστικό έλεγχο. Πήγα άμεσα. Μόλις έγιναν υπέρηχος και μαστογραφία, ο ακτινολόγος μού είπε πως πρέπει να τρέξω.
Απευθύνθηκα σε χειρουργό μαστού. Οταν ολοκληρώθηκαν όλες οι εξετάσεις μού ανακοίνωσαν, την περίοδο των Χριστουγέννων, πως έχω καρκίνο σε προχωρημένο στάδιο. Με τον όγκο να υπερβαίνει τα έξι εκατοστά.
Τι πέρασε εκείνη τη στιγμή από το μυαλό σου;
Οτι μπορεί να πεθάνεις, έτσι κι αλλιώς το σκέφτεσαι. Δεν γίνεται να μην το σκεφτείς, ειδικά όταν έχεις παιδιά. Σ' αυτήν την περίπτωση νιώθεις περισσότερο ευάλωτη.
Ωστόσο, δεν φοβήθηκα. Δεν ήμουν όμως μόνη. Ηταν δίπλα μου ο σύζυγός μου. Ρώτησε αν κινδυνεύει η ζωή μου. Πήρε αρνητική απάντηση.
Ξεκινήσαμε να ψάχνουμε τα πάντα. Συνεχίσαμε με επισκέψεις σε ειδικούς γιατρούς σε Πάτρα και Αθήνα. Με ενημέρωσαν πως τους μεγάλους όγκους πρέπει να τους πολεμήσεις. Να μειώνονται με χημειοθεραπείες και ύστερα να αφαιρούνται.
Μπήκα στη διαδικασία πολύ γρήγορα. Δεν άφησα λεπτό να περάσει.
Από τα πρώτα πράγματα που έκανα ήταν να συμβουλευτώ παιδοψυχολόγο. Να ξέρω πώς θα το πω στις κόρες μου, ηλικίας 11 και 12 ετών. Τα παιδιά μου είναι ενημερωμένα και ο άντρας μου βράχος. Είναι σημαντικό να έχεις δίπλα σου τον άνθρωπό σου.
Η μεγάλη κόρη σου σε ρώτησε «μαμά, έχεις καρκίνο;».
Ναι. Στην αρχή δεν της το είχα πει. Είχα μιλήσει και στις δύο για κύστη.
Υστερα τους εξήγησα τι μου συμβαίνει. Η μικρή λειτούργησε αντιδραστικά και η μεγάλη μού είπε «μαμά, θα κόψω τα μαλλιά μου και θα στα δώσω. Να έχεις τα δικά μου». Της απάντησα πως δεν υπάρχει λόγος να το κάνει, γιατί θα το περάσω σαν ηθοποιός που υποδύεται έναν ρόλο.
Πόσο άλλαξε η ζωή σου μέσα σ' αυτούς τους έξι μήνες;
Λένε δεν μπορείς να τα βγάλεις πέρα, σταματάει η ζωή σου. Δεν είναι τόσο τραγικό όσο το παρουσιάζουν. Τίποτα δεν σταμάτησε. Κάνω ό,τι έκανα και πριν. Στις χημειοθεραπείες μού έτυχαν και δύσκολες καταστάσεις. ΟΜως ξεπεράστηκαν μέσα σε λίγα 24ωρα. Εξακολουθώ να πηγαίνω καθημερινά στη δουλειά μου. Φυσικά δουλεύω λιγότερες ώρες και ξεκουράζομαι περισσότερο.
Καμία δεν πρέπει να σταματάει τη ζωή της.
Ναι, έχεις καρκίνο. Σίγουρα θα περάσει μία περίοδος μέχρι να καταλάβεις τι συμβαίνει, να το αποδεχτείς. Να ανασυνταχθείς, να αποκτήσεις πάλι την αυτοκυριαρχία σου και να συνεχίσεις. Ο,τι αντιμετωπίζεται δεν με αγγίζει ιδιαίτερα. Την περίοδο που έμαθα ότι πάσχω, μία φίλη μου έχασε το παιδί της σε τροχαίο. Αυτά είναι προβλήματα, όχι ο καρκίνος που έχω.
Τι σε σοκάρισε;
Το σοκαριστικό ήταν όταν έμαθα πως θα πέσουν τα μαλλιά μου. Η θηλυκότητα είναι το στήθος και τα μαλλιά. Φαντάσου, τώρα, μια γυναίκα να τα χάνει. Οπως και να το κάνεις είναι δύσκολο. Στη συνέχεια όμως το ξεπέρασα. Υπάρχουν εξειδικευμένα καταστήματα με περούκες για καρκινοπαθείς. Οι άνθρωποι εκεί έχουν γνώσεις και σε συμβουλεύουν με απόλυτο σεβασμό.
Οι σχέσεις με τους γύρω σου πώς εξελίχθηκαν;
Οσοι με γνωρίζουν, αρχικά αντιμετώπισαν τα νέα με αμηχανία.
Ομως εγώ ένιωθα μια χαρά. Τους έλεγα «Πάρτε τον χρόνο σας και θα ξαναμιλήσουμε». Αργότερα ήταν δίπλα μου σ' αυτή την ιστορία.
Πριν νοσήσεις, τι ήξερες για τον καρκίνο του μαστού;
Γνώριζα πως δεν πεθαίνεις αν αντιμετωπιστεί έγκαιρα. Ηξερα για τις χημειοθεραπείες, αλλά κυρίως ότι νοσούν σε μεγάλο ποσοστό νεότερες ηλικίες. Δεν είχα μπει στη διαδικασία της ενημέρωσης και της πρόληψης.
Στην κουβέντα που είχαμε, νωρίτερα, μίλησες για ένα σημαντικό λάθος που έκανες...
Δεν έκανα μαστογραφία στον χρόνο που έπρεπε, δηλαδή σ' ένα έτος από την προηγούμενη. Ούτε είχα πάει σε γιατρό για κλινική εξέταση. Ενώ θα έπρεπε.
Οι περισσότερες κάνουμε ένα πολύ βασικό λάθος.
Παίρνουμε τη μαστογραφία και τη βάζουμε στο συρτάρι. Μας λένε πως όλα είναι μια χαρά και εφησυχάζουμε.
Οι γυναίκες στην πλειοψηφία τους στέκονται σε αυτά τα λίγα που έχουν ακούσει. Εγώ, στην αρχή, κάθε εβδομάδα άγγιζα το στήθος μου και διαπίστωνα πως ο όγκος μεγάλωνε, αλλά δεν έδινα σημασία. Ελεγα: «Ελα μωρέ, τίποτα δεν θα είναι». Δεν είχα κληρονομικότητα.
Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να δείχνουμε τη μαστογραφία σε μαστολόγο που είναι ο ειδικός γιατρός για να μας εξετάσει και να μας κατευθύνει.
Στη μαγνητική που έκανα εντοπίστηκε ένα μικρό εύρημα και στον άλλο μαστό που δεν το έδειξε η μαστογραφία. Τότε πήρα την απόφαση για διπλή μαστεκτομή.
Οταν ξεκίνησες τη διαδικασία, αρχικά με ενημέρωση από τους γιατρούς που εμπλέκονται στη θεραπεία της νόσου, πώς διαχειρίστηκες όλες τις πληροφορίες που δεχόσουν;
Αυτό ήταν το πιο δύσκολο κομμάτι. Ο καθένας λέει την αποψή του και σου ανατρέπει αποφάσεις που έχεις ήδη πάρει. Ολα αυτά μέχρι να καταλήξεις στους γιατρούς που θα επιλέξεις να έχεις μαζί σου. Είναι σημαντικό να ακούμε τους γιατρούς μας. Εμείς δεν είμαστε ειδικοί. Να κάνουμε ό,τι μας λένε, να μην τους δυσκολεύουμε για να μας βοηθήσουν.
Τι βλέπεις μπροστά σου;
Κοιτάζω μόνο τη θετική πλευρά. Οταν συνάντησα για πρώτη φορά τον γιατρό μου, μου είπε: «Εσυ θα γίνεις καλά». Ετσι είναι.
Δεν λέω πως είναι το πιο εύκολο πράγμα οι χημειοθεραπείες, τα χειρουργεία και η αποκατάσταση.
Ομως δεν είναι και δύσκολο. Ο καρκίνος είναι παρεξηγημένη έννοια. Στις χημειοθεραπείες συνάντησα πάσχουσες που μου έλεγαν «είσαι εξαίρεση».
Ηταν εκείνες οι στιγμές που λέγαμε τις ιστορίες μας και έδινε δύναμη η μία στην άλλη. Υστερα κάναμε αστεία, γελούσαμε.
Αυτό που έχω δεν είναι λίγο, όμως η καλή ψυχολογία είναι το παν.
Θέλω να πω στις πάσχουσες να μην φοβούνται. Καμία δεν πρέπει να φοβάται. Να ακολουθούν σωστή διατροφή, να εφαρμόζουν τις οδηγίες των γιατρών τους και να πιστεύουν στον εαυτό τους!
Από την εφημερίδα ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ της ΔΕΥΤΕΡΑΣ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου