ΚΕΘΕΑ: Καταρρέουν οι δομές απεξάρτησης



Παγκόσμια Ημέρα κατά των Ναρκωτικών σήμερα και το Κέντρο Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων (ΚΕΘΕΑ) τονίζει ότι η υποχρηματοδότηση των κέντρων απεξάρτησης οδηγεί στην κατάρρευσή τους, την ώρα που το δυσμενές περιβάλλον πλήττει ακόμα περισσότερο τους εξαρτημένους και τις οικογένειές τους. 


Η ανακοίνωση του ΚΕΘΕΑ:

«Η φετινή Παγκόσμια Ημέρα κατά των Ναρκωτικών φέρνει στο προσκήνιο τις επιπτώσεις των βίαιων οικονομικών και κοινωνικών μεταβολών που ευνοούν την εξάπλωση του προβλήματος των ναρκωτικών. Η κρίση έχει επιδεινώσει την κατάσταση των εξαρτημένων, με τη ραγδαία αύξηση του HIV/AIDS αλλά και άλλων μολυσματικών ασθενειών, την αύξηση όσων διαβιούν στο δρόμο, τη στροφή τους σε νέες, οικονομικότερες αλλά ιδιαίτερα επικίνδυνες ουσίες, την ενίσχυση αυτοκαταστροφικών μορφών συμπεριφοράς και την αισθητή αποδυνάμωση του κινήτρου για θεραπεία. Επίσης, η ανεργία και η φτώχεια περιορίζουν τα αντανακλαστικά της ελληνικής οικογένειας απέναντι στο φαινόμενο.

Σε ένα τόσο αρνητικό περιβάλλον κάθε σενάριο για συγχωνεύσεις ή και περιορισμό του προσωπικού στον τομέα της απεξάρτησης και της κοινωνικής επανένταξης πλήττει τους ήδη αποδυναμωμένους οργανισμούς θεραπείας, οι οποίοι αντιμετωπίζοντας δραστικές περικοπές, ελλείψεις προσωπικού, γραφειοκρατία και τη γενικότερη αβεβαιότητα για το μέλλον, λειτουργούν στα όριά τους.

Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, απαιτείται εθνικός σχεδιασμός, νέα στρατηγική και ενίσχυση των φορέων πρόληψης και απεξάρτησης με στόχο τον περιορισμό της εξάπλωσης της χρήσης και την αντιμετώπιση του προβλήματος που ολοένα οξύνεται. Η δυνατότητα να έχει η χώρα μας εθνική στρατηγική είναι πλέον απτή με την πρόσφατη ψήφιση του ν. 4139 στη Βουλή. Αυτό που χρειάζεται είναι η άμεση εφαρμογή του και η λειτουργία των αρμόδιων οργάνων, όπως έχουν προβλεφθεί.

Μέσα σε συνθήκες τέτοιας οικονομικής ύφεσης κάθε περαιτέρω καθυστέρηση ή αμφισβήτηση του νόμου μέσω σεναρίων συγχώνευσης φορέων ή αποδυνάμωσής τους, θα έχει καταστροφικές επιπτώσεις όχι μόνο για τους εξαρτημένους και τις οικογένειές τους αλλά και για την ελληνική κοινωνία. Όσο οι οργανισμοί απεξάρτησης και κοινωνικής επανένταξης αποδυναμώνονται τόσο αυξάνεται το κοινωνικό και οικονομικό κόστος για τους πολίτες.


Σήμερα περισσότερο από ποτέ οι φορείς θεραπείας χρειάζονται ενίσχυση, ώστε να κρατηθεί ζωντανό το δικαίωμα και η ελπίδα των ανθρώπων να αλλάξουν ζωή. Η στήριξη της ελληνικής κοινωνίας είναι απαραίτητη, ώστε να διαφυλάξουμε όλοι μαζί το δικαίωμα των εξαρτημένων στη θεραπεία και την κοινωνική επανένταξη πέρα από στερεότυπα και αποκλεισμούς».


Σχόλια